عاقبت روزی پروانه ها رو پرواز خواهم داد و از آنسوی افق زیباترین رنگین کمانها را بر تارک آسمان خواهم ساخت
آنروز اگر بیاید شاخه گلی از یاسهای خوشبو را برگ برگ بر مقدم بهار خواهم فشاند.
ای صبا
بر کوچه دلتنگی گذری کن مرهمی بر زخم دیرینم بنه و دباره سر زندگی را به دنیای خفتگان من بیاور
